باران در دهان نیمه باز

فرازی از خطبه چلچراغیه

و در خبر است که چون طنزِ وبلاگِ دیگران در مطبوعه خویش بچاپید، نام آن وبلاگ را به عنوان منبع مذکور دارید و خدای نمی بخشاید آن کس را که نکات مضحک طنزنبشته دیگران را به هر علتی محذوف دارد و چیز خنکی را به نام دیگری به خورد خلق الله دهد و عِرض از طنازان ببرد.

شیرازو

اول اینکه شیرازم. اینجا هوا گرم و ترافیکو سنگینه. ئی شهرو خیلی کوچیک تر او اونیه که فکرشو می کِردم. امروز یِی ملاقاتی با جناب حافظو داشتم. سلام مخصوص رسوند. از ئی الکل گندمو هم که تو دواخونه ها می فروشن راضی بود ولی می گفت شاهد خوب ئی روزا کمیابه و از هموفوب ها خیلی گلایه داشتو!

دوم اینکه ئی مطلبو درباره SAWS خیلی سر-صدا کِرده، بعضی ها نظرو گذاشتن بعضی ها اس ام اسو زدن که منظورت فلانی بوده. والله ئی جورو نبود و من موقع نوشتن ده دوازده بیمارو رِ خوب نظر کردم. خب من چه کنم که "آنچه همه خوبان دارند او یکجا دارد"؟

آشپز مخصوص!

پرستو گه‌گاهی مطالب با مزه هم می نویسه (صرفنظر از گزارش‌های خیلی حیاتی و با مزه‌اش در مورد مودم خریدن و ماتیز راندن که معمولا یک خطی‌اند!). از جمله این مطلب که چون وبلاگش فیلتره من این رو اینجا میارم:

چهارشنبه‌ی گذشته، در صفحه‌های آگهی یکی از روزنامه‌ها، بخش استخدام، خواندم: «یک نفر آشپز خانم ۱۷ تا ۲۰ سال، جهت آشپزی در منزل (غرب تهران)، سه روز در هفته نیازمندیم.» ۱۷ تا ۲۰ سال؟ عجیب بود برایم. تماس گرفتم با شماره‌ی موبایل تالیایی که در آگهی بود: صدای مردی که میان‌سال به نظر می‌رسید جواب داد.

-برای آگهی‌ای که داده بودین، تماس گرفتم.
–کدوم آگهی؟
-همون که در روزنامه‌ی … چاپ شده و آشپز خواسته بودین.
–شما چند سالته؟
-براتون خیلی مهمه؟ سنم بیشتر از ۲۰ است. چرا براتون مهمه؟
-می‌خوام آشپزم کم سن و سال باشه.
–تجربه‌ی آشپزی‌شون کم‌تره که!
–باشه، می‌خوام کم‌سن باشه.
–بله. برای چند نفر باید آشپزی کنه؟
-برای خودم. من تنهام. مریض هم هستم. سختمه آشپزی. راستی من یه تولیدی هم دارم. می‌تونی بیای اون‌جا کار کنی، سه روز در هفته هم بیای یه سر خونه، آشپزی کنی.
–آهان. همون آشپزی فقط حقوقش چقدر هست؟
-حالا بیا، با هم حرف می‌زنیم (با خنده)
–می‌خوام بدونم می‌ارزه یا نه…
–بیا ببینمت، بعد حرف می‌زنیم. کنار میایم.
–می‌شه بیرون غذا رو درست کنم، بیارم؟
-بیا حرف بزنیم…

ددالوس و ایکاروس

اگه به تئاتر علاقه دارید و هنوز "ددالوس و ایکاروس" رو در سالن چارسوی تئاتر شهر ندیده اید، همین امروز ساعت شش و نیم اونجا باشید و با دو هزار و پونصد تومن، یک روایت جذاب و باورنکردنی رو از افسانه ایکاروس ببینید. (اگه شهرستانی هم هستید، به یه بهانه ای بیاید تهران و این کار رو ببینید و اگه خارج از ایرانید… زیاد ناراحت نباشید، به احتمال قوی این تئاتر اجرای خارج هم خواهد داشت)

شاهکار شورانگیزی از همایون غنی زاده با بازی های درخشان نعیمی و نمکی که دو ساعت تمام میخکوبتون می کنه. کی فکر می کرد اینقدر خوب میشه یه هوایما رو از توی این لابیرنت پیچ در پیچ پرواز داد؟

پری‌رو تاب مستوری ندارد!

خب بالاخره مهدی خان جامی و اعوان و انصار، ماجرای راه‌اندازی "رادیو زمانه" رو علنی کردند. مبارک باشه ان‌شاالله و ظله! امیدوارم در کارشون موفق باشند، به خصوص از اونجایی که مهدی (لیدر جریان) و بعضی از بچه‌های دستندرکار رو می شناسم و می‌دونم که دغدغه‌هاشون پیش از هر چیز فرهنگ و هنره و ضمنا همچنان امیدوارم، همونطور که به خود مهدی هم گفته‌م، یه جوری کار کنند که حساسیت زیادی رو ایجاد نکنند تا بچه‌های وبلاگستان بدون ترس از داغ و درفش باهاشون همکاری کنند. به خصوص از اونجا که محل راه‌اندازی هلنده و از این حرفا… (و کلی نکته تو همین از این حرفاست!)

مهدی آقا خدا قوت، دماغت چاق و آنتنت دراز باد!