خوابم می آمد!

هیچ تا به حال شده است که برای کاری و هدفی، مقدمات سختی را فراهم کنید و بعد آنقدر جذب مقدمات شوید که پس از فراهم آمدن آن، اصل موضوع کمرنگتر شده باشد؟ مثلا آیا تا به حال برایتان اتفاق افتاده است که خسته و خواب آلود به خانه برسید و از عشق یک خواب راحت آنقدر سرگرم مرتب کردن رخت خواب و فراهم کردن آب خنک و تعویض رو متکایی بشوید که وقتی همه چیز آماده شد دیگر خواب از سرتان پریده باشد و مجبور باشید در عین خواب آلودگی و نیاز شدید به استراحت، نیم ساعتی در رختخواب غلت بزنید تا خواب به سراغتان بیاید؟
حکایت این وبلاگ و وبسایت دبش برای من هم چنین حالتی دارد… برای پیاده سازی طرحی که در ذهن داشتم،آنقدر گرم مسایل فنی از یک طرف و هماهنگی بین دوستان فرهیخته از طرفی دیگر شدم، که حالا که گویا همه چیز دارد جور می شود، خودم نوشتنم نمی آید!!
ضمنا اعترافی هم بکنم: باور کنید سروکله زدن و به خصوص ایجاد هماهنگی بین سه تا آدم فرهیخته در کشور ما، از سر وکله زدن با هزار تا{…} سختتر است. نمی دانم آدم درست و حسابی هایی که این مطلب را با خودشان چه فکر خواهند کرد، اما این یک تجربه عینی و مکرر من است و خیلی از این بابت متاسفم…!
بگذریم… حال شما چطور است؟ خوابتان نمی آید؟!
————-
راستی دیروز (جمعه ۱۰ مهرماه۱۳۸۳)تولد «دبش»بود.قدم نورسیده اش مبارک!